یک دو روزی می گذارد یار من تنها مرا

وه! که هجران می کشد امروز یا فردا مرا

شهر دلگیرست، تا آهنگ صحرا کرد یار

می روم، شاید که بگشاید دل از صحرا مرا

یار آن جا و کن این جا، وه! چه باشد گر فلک

یار را این جا رساند، یا برد آن جا مرا

ناله کمتر کن، دلا، پیش سگانش بعد از این

چند سازی در میان مردمان رسوا مرا؟

غیر بدنامی ندارم سودی از سودای عشق

مایهٔ بازار رسواییست این سودا مرا

می کشم، گفتی: هلالی را به استغنا و ناز

آری، آری، می کشد آن ناز و استغنا مرا